Appelvink
Hans Dorrestijn
Jarenlang stond de Appelvink op mijn verlanglijstje. In mijn Herwijnse tijd fietste ik in de Tielerwaard tussen de boomgaarden door, tenminste door wat er van was overgebleven. Alle hoogstammen waren gekapt. Er waren iele laagstammetjes voor in de plaats gekomen waarvan de producten al even smakeloos waren als de bezitters die niet om smaak of schoonheid maalden en die alleen maar uit waren op nog meer Mercedessen voor de deur van hun boerderij. Enfin, door die hopeloze troep van boomlijken met halfvergane wortels en geknakte kronen fietste ik omstreeks 1980, voorzien van een kleine waardeloze verrekijker, maar met een hevig verlangen om de Appelvink te zien, die vink met die stoere blauwzwarte snavel waarmee hij de hardste kersenpitten kan kraken. Vergeefs.
Appelvinken, aquarel, Lidwien Chorus
Ik ben voor de Appelvink naar Polen gereisd, ik ben naar Frankrijk gegaan, ik liep met vogelreisvereningen in clubverband door Polen, Bulgarije en Hongarije en iedereen zag daar de Appelvink, maar ik niet. Ja, ik zag wel eens een glimp, een klein gedeelte van een Appelvink verscholen tussen takjes en blaadjes zodat ik nooit de zekerheid had dat het ook echt een Appelvink was. Eén keer zelfs zag ik hem heel hoog in een beuk op zijn nest. Alleen zijn kopje stak boven de rand uit en toen had ik hem dus toch nog steeds niet in zijn geheel gezien. Een tiende Appelvink. Het hele Europese continent heb ik afgespeurd, maar pas in 2006 werd mijn wens vervuld. Toen ik met onze fotograaf Wim en zijn vrouw in de bossen van Renkum wandelde. Drie kilometer van mijn huis zat hij in de top van een kale lariks. In de volle zon. Begin maart, het had gesneeuwd, maar het dooide. Het vogelkijken werd bemoeilijkt door de plakken sneeuw die uit de bomen vielen. Die ochtend hadden we al het geluk gesmaakt van de Keep en daarbovenop de Appelvink. Zo duidelijk zichtbaar dat zelfs ik hem zag. En weliswaar met zijn ruggetje naar ons toe, maar af en toe bewoog hij zijn kopje heen en weer om zijn enorme snavel te showen. Als op een tentoonstelling.
Uit: Dorrestijns Vogelgids – Uitgave: Nijgh & Van Ditmar, Amsterdam, 2007